اهداف: Bleb Revision و میتومایسین c یک روش پذیرفته شده در عمل های ترابکولکتومی ناموفق به علت عارضه Encapsulated Bleb می باشد. هدف از این مطالعه عبارتست از تعیین میزان تاثیرNeedling Bleb Revision  همراه با تزریق میتومایسن C در بیماران که Bleb روی Molteno فعال نیست. روش بررسی: 16 چشم از 16 بیمار با Encapsulated Bleb روی Molteno Plate همراه با افزایش IOP که با دارو قابل کنترل نبودند، انتخاب شده و تحت عمل Bleb Revision همراه با تزریق زیر ملتحمه 0.01 میلی لیتر (0.4 میلیگرم در میلی لیتر) میتومایسین C قرار گرفتند. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون Paired Two Tiled Student S Test بر روی فشار داخل چشمی قبل و بعد از عمل انجام گرفته است. یافته ها: عمل بر روی 16 چشم بیمار انجام گردید. سن بیماران بین 5 تا 65 سال (میانگین 22.7±28.8) بود که 6 بیمار زن (37.5%) و 10 بیمار مرد (62.5%) بودند. علت اصلی گلوکوم در این مطالعه گلوکوم آفاکی و گلوکوم کونژنیتال بوده، مدت پیگیری در این مطالعه 24 ماه بود و زمان بین جراحی گذاشتن مولتینو و 18.25±12.1 NBR ماه بود. میزان کاهش IOP از 28.25±3.70 به 16.69±3.1 میلیمتر جیوه در سه ماه و به 21.13±1.4 میلیمتر در 6 ماه بود و میزان موفقیت 87.5% در 3 ماه و 37.5% در 6 ماه و 12.5% بعد از 2 سال بود. نتیجه گیری: NBR همراه با میتومایسین C شیوه ای بی خطر و موثر در عمل های مولیتنو است که به علت Encapsulated Bleb اطراف Plate ناموفق شده است اگرچه میزان موفقیت محدود است ولی روشی است که می توان آن را تکرار کرد.

مقدمه: (Palisaded Encapsulated Neuroma (PEN یک تومور خوش خیم ناشایع با منشا عصبی بوده که شایع ترین محل آن، پوست صورت است و گاهی اوقات ممکن است در حفره دهان، به ویژه زبان دیده شود. بعضی معتقدند این ضایعه، هامارتوماتوز بوده و ممکن است ترومای مکرر، در اتیولوژی آن نقش داشته باشد. گزارش مورد: بیمار یک خانم 27 ساله، دارای تورم بدون درد با سطح صاف در لثه لینگوال سمت راست مندیبل می باشد که ضایعه از یک سال قبل ایجاد گردیده و فاقد نمای رادیوگرافیک است. در تشخیص افتراقی بالینی ضایعه، لیپوما و فیبروما مطرح شدند. بر اساس بررسی هیستوپاتولوژیکی، تومور خوش خیم سلول دوکی گزارش شد، سپس جهت تشخیص قطعی، رنگ آمیزی نقره و نیز رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی برای نشانگرهای Desmin، NSE، SMA و S 100 انجام گرفت. به دلیل رنگ پذیری مثبت با S 100 و NSE و نیز رنگ پذیری مثبت با نقره، تشخیص نهایی PEN گذاشته شد. نتیجه گیری: تشخیص دقیق PEN و افتراق آن از سایر تومورهای سلول دوکی، می تواند در درمان صحیح آن، کمک کننده بوده و از درمان های غیرضروری جلوگیری کند.

هدف: شایع ترین علت عدم موفقیت ترابکولکتومی در طی سه ماهه اول پس از عمل، عبارتست ازEncapsulated Belb  و Need Belb Revision (NBR) روشی نسبتا غیرتهاجی در درمان موارد مقاوم آن می باشد. هدف از این مطالعه عبارتست از تعیین میزان تاثیر و بررسی عوارض روش NBR همراه با تزریق زیرملتحمه ای میتومایسین C در بیماران با Encapsulated Belb.روش بررسی: در این مطالعه Before-After، تعداد 33 بیمار با ترابکلولکتومی ناموفق به علتEncapsulated Belb  که فشار داخل چشمی آنها علیرغم ماساژ و درمان دارویی به مدت حدود دو هفته به کمتر از 21 میلیمتر جیوه نرسیده بود، تحت NBR همراه با تزریق زیرمتحمله ای 0.01 میلی لیتر میتومایسین0.4) C  میلیگرم در میلی لیتر) قرار گرفتند. زمان متوسط پیگیری بیماران 9.24±5.27 ماه (بین 1 تا 20 ماه) بود . آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون Paired Two Tailed student's T Test  بر روی فشار داخل چشمی قبل و بعد از عمل وی و نیز تعداد داروهای قبل و بعد از عمل انجام شد.یافته ها: تعداد 36، NBR روی 33 چشم انجام گردید (میانگین: 1.09±0.21 در هر چشم). بیماران بین 10 تا 80 سال سن داشتند (میانگین: 45.67±22.24 سال). میانگین زمان پیگیری 9.24±5.27 ماه بود. در آخرین ویزیت انجام شده، فشار داخل چشمی از 29.06±5.03 میلیمتر جیوه به 18.21±6.76 میلیمتر جیوه کاهش یافته بود(P=0.000) . تعداد داروهای ضدگلوکوم نیز در آخرین ویزیت از 2.18±0.58 به 1.36±0.29 رسیده بود(P=0.000) . به طور کلی در 6 (18.2 درصد) مورد از 33 بیمار به موفقیت کامل و در 20 (60.6 درصد) مورد به موفقیت نسبی دست یافتیم. عوارض این عمل عبارت بودند از: خونریزی زیر ملتحمه (17مورد)، خونریزی اتاق قدامی (5 مورد)، ایجاد Button Hold در ملتحمه (2 مورد).نتیجه گیری: به نظر می رسد روش NBR همراه با میتومایسین C شیوه ای موثر و نسبتا بی خطر در درمان ترابکولکتومی ناموفق به علت Encapsulated Belb باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این مقاله، نانومیله های اکسیدروی پوشیده شده به وسیله لایه اکسیدروی با غلظت های مختلف آلاینده کروم (5/4-0) درصد، به روش هیدروترمال ساخته شدند. پاسخ حسگری این نمونه ها به عنوان حسگر بخار اتانول بررسی شد. مورفولوژی نمونه های ساخته شده توسط میکروسکوپ الکترونی FESEM بررسی شد. این تصویربرداری نشان داد که استفاده از لایه پوششی موجب افزایش ضخامت نانومیله های اکسیدروی می شود. وجود کروم در ساختار نانومیله های اکسیدروی توسط آنالیز طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDS) تایید شد. بر اساس الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) مشخص شد که نمونه های ZnO: Cr دارای ساختار ورتزیت می باشند، همچنین نشان داده شد که افزودن کروم ساختار بلوری اکسیدروی را تغییر نداد. اندازه گیری های الکتریکی نشان داد که افزودن کروم موجب کاهش جریان می شود، درحالی که جریان در نمونه با 5/4 درصد ناخالصی افزایش یافته است. این کاهش جریان می تواند به دلیل حضور یون هایCr3+ باشد، زیرا حضور این یون ها منجر به کاهش حامل های بار می شود. علاوه بر این، به دلیل خواص کاتالسیتی کروم و پایین بودن انرژی یونیزاسیون کروم نسبت به روی، مشاهده شده که آلاینده کروم موجب بهبود حساسیت آشکارسازی می شود و همچنین دما، عملکرد بهینه را نیز کاهش داد. در میان همه نمونه ها بیشترین میزان حساسیت (14) به ازای غلظت 5/1 درصد کروم برای بخار اتانول ppm 500 در دمای بهینه (° C250) به دست آمد. در واقع با پوشانیدن نانومیله ها توسط یک لایه اکسیدروی، این نمونه ها زبرتر شدند که در نتیجه آن مکان های مناسب بر روی نانومیله جهت جذب و تجزیه مولکول های گاز افزایش یافت.